Piruze- Sinan Akyüz

Piruze

Sayfa Sayısı: 453

Alfa Yayıncılık

2013

19 tl (normal boy)

9.90 tl (cep boy)

Kitap Tanıtımı

"Erkeklere Bu evde eksik oları sensin dediğimizde, adamların yüzleri asılıyor. Biz kadınları, çok film izlemekle suçluyorlar. Keşke evlendikten sonra da ellerimizi tutabilselerdi. Başımızı dizlerinin üzerine yatırıp saçlarımızı okşasalardı. Erkekler evlendikten sonra bunları neden yapmıyorlar? Sahi, bunlar hep filmlerde mi yaşanıyor?"

Derlermiş ki, bazı hayatlar zaman içinde bağlıdır birbirine. Çağlar içinde yankı bulan, eski bir çare ile zincirlidir ötekine.

Yaşadığı acı gerçeklerden kurtulmak için Şamlı bir kocanın elinden Türkiyeye kaçan genç bir kadının oğullarına kavuşmak için verdiği mücadelenin hüzün dolu hikâyesi, hafızalarınızdan kolay kolay silinmeyeceğe benziyor.

İncir Kuşları, Sevmek Zorunda Değilsin Beni, Yatağımdaki Yabancı gibi çok okunan kitapların yazarı Sinan Akyüzün kaleminden genç yaşta Şamda gelin olan Piruzenin gerçek yaşamöyküsünü soluk soluğa okuyacaksınız...

Kitap Yorumu

Genelde sayfayı açar açmaz cümlelerim uçuşur kafamda ama bu kez olmuyor. Yaklaşık altı yedi kez başlayıp geri sildim yorumumu. Zira nereden başlayacağımı gerçekten bilemiyorum. Her anlamda benim için sınıfta kaldı kitap. 

Piruze diplomat bir babanın kızıdır. Lise yıllarını İngiltere’de geçirmiş, orada eğitimini almıştır. Haliyle tam anlamıyla oranın kültürüyle yetişmiş modern bir genç kızdır. Tabii bu görünüşteki kısım. Tayin dolayısıyla Şam’a geldiklerinde bu modernizm bir bal kabağına döndü. 

Şam’a ilk geldikleri gün anında geri dönmek ister Piruze ve annesi. Gördükleri ve yaşadıkları ilk şeyler oradaki yaşam hakkında genel bilgileri vermiştir. Babaları ise oradan gidebilmeleri için gerekli tayin başvurusunu yapar. Aksilik o ya tayinin çıkacağı gün kızımız aşık olur, hem de Şamlı bir gence. Duyduğu aşkla gitmek istemez ama gitmek zorundadır. Wassim ise evlenme teklifi ederek onun gidişine engel olur. Buraya kadar romantik bir hikaye var, devamında da haliyle böyle şeyler bekliyor insan. Ama beklemeyin, çünkü benim gibi beklediğinizle kalıyorsunuz. 

İlk başlarda evlilik güzel gider, her şey yolundadır. Çiftimizin bir de bebeği olur. Wassim’in babasının vefatıyla ise gördüğümüz, bildiğimiz, okuduğumuz her şey tersine döner. Piruze ve eşi Wassim baba evine dönerler. 

Toplumun belirli kuralları ve düzeni olduğunun farkındayım. Bunlara karşı gelmenin ne kadar zor olduğunu da biliyorum. Ama eğer İngiltere’de eğitim görmüşsen, baban da diplomatsa bu kadere kendini mahkum etmemelisin. Eğer kocandan defalarca dayak yediysen dahası yetmeyip kayınbiraderin de yediysen üstüne üstlük her fırsatta aldatıldıysan bana aşktan da bahsetme, sen hak etmişsin onu. Kocan seni evin hizmetçisiyle aldattıysa, üstüne kuma getirmeye kalktıysa, sana doğum hediyesi olarak verilen yüzükteki taşı çalıp o kadına hediye ettiyse sen de hala o adama kocam diyorsan aptallığına da doyma. Bunun adı aşk falan değil bence, düpedüz aptallık. 

Bazı kadınlar gerçekten çaresiz ama Piruze çaresiz değildi, kocasının nasıl biri olduğu başından belliyken öyle bir adamdan üç çocuk sahibi olmak akıllıca değil. Biz kadınların kendimize yaptığını kimse bize yapmıyor. Kendine layık gördüğün yaşam bu ise ben sana mutluluklar dilerim. İşin en acı tarafı ise bunun gerçek bir hikaye olması. Bu artık bilgisizlik ya da çaresizlik değil benim gözümde, tabir-i caizse sen eşek olmaya razı olduktan sonra sırtına semer vuran çok olur… 

Kitabın dili, anlatımı falan demeyeceğim bu kez. Zira okurken tüm sinirlerim tepeme toplandığından nasıl olduğunu fark etmedim bile. Hala daha inanılmaz öfkeliyim Piruze’ye. Keşke okumasaydım da böyle bir hayatın varlığından haberdar olmasaydım!!!

Vereceğim puan maalesef ki ;